تاب آوری در عصر دیجیتال

امنیت ملی در عصر دیجیتال

تاب آوری در عصر دیجیتال

کارگروه مترجمین رسانه تاب آوری

تاب آوری در عصر دیجیتال: دستور کار تاب آوری بخش مهمی از مبحث بزرگ حفاظت از امنیت ملی در عصر دیجیتال است.

فناوری‌های دیجیتال تقریباً بر تمام جنبه‌های زندگی روزمره، از ارتباطات و مراقبت‌های پزشکی گرفته تا برق و خدمات دولتی تأثیر می‌گذارند.

اتکای جامعه به ابزارهای دیجیتال باید با تلاش برای ایمن سازی تاب آوری اجتماعی همراه شود.

دستور کار تاب آوری شامل آماده شدن، سازگاری، مقاومت و بهبودی از اختلالات به روش هایی است که منافع، اهداف و ارزش های اجتماعی را ارتقا می بخشد.

تأکید بر تاب آوری چندین مزیت را ارائه می‌دهد:

۱) تهدیدات، ناشناس یا حداقل نسبتاً خنثی هستند.

۲) تمرکز درونی آن (به جای تلاش برای تغییر رفتار دشمنان خارجی) بر اقدامات تحت کنترل یک کشور هدف تأکید دارد.

۳) چون تاب آوری می تواند چندین تهدید را به طور همزمان برطرف سازد، ممکن است کمتر در معرض سیاسی شدن قرار گیرد.

استراتژی تاب آوری

استراتژی تاب آوری برای رفع اختلالات سیستم‌های رایانه‌ای (چه ناشی از حملات سایبری یا بلایای طبیعی) و هم برای ایجاد اختلال در محیط اطلاعاتی ناشی از کمپین‌های اطلاعات نادرست (شایعه پراکنی) که باعث ایجاد اختلاف می‌شوند، مناسب است.

یک دستور کار تاب‌آوری واقع‌بینانه است نه شکست‌گرا، و اساساً خوش‌بینانه است که بر این موضوع تمرکز دارد که چگونه جامعه می‌تواند در برابر حوادث نامطلوب مقاومت کند و حرکت رو به جلو داشته باشد.

تاکتیک‌هایی برای تقویت تاب آوری در برابر تهدیدات دیجیتالی فعال

این مطلب تاکتیک‌هایی را برای تقویت تاب آوری در برابر تهدیدات دیجیتالی فعال در سه مرحله زمانی شناسایی می‌کند:

• پیش‌بینی و آماده‌سازی برای اختلالات
• سازگاری با اختلالات و مقاومت در برابر آن
• بهبودی از اختلالات

تاکتیک های یک استراتژیِ تاب آوری در این مراحل پویا و به هم مرتبط هستند.

تاکتیک‌های تاب آوری در مرحله آماده‌سازی می‌تواند شامل ایجاد افزونگی‌ها (از جمله افزونگی‌های با فناوری پایین یا بدون فناوری) یا کمپین‌های اطلاعات نادرست «قبل از مخفی کردن» باشد.

اقدامات در مرحله آماده سازی به انطباق با اختلالات و مقاومت در برابر اختلالات زمانی که ادامه دارند کمک می کند.

هشدار قبلی به مردم در مورد حملات سایبری می‌تواند تضمین کند که وقتی سرویس‌های حیاتی فعالیت خود را متوقف می‌سازند، وحشت نمی‌کنند.

تهدیدهای مداوم و مکرر مانند کمپین های اطلاعات نادرست ممکن است به سازگاری های ساختاری مانند اصلاح قانون حفظ حریم خصوصی نیاز داشته باشد تا از بهره برداری از داده های شخصی برای تقویت اطلاعات نادرست جلوگیری کند.

بهبودی از اختلالات برگرفته از اقدامات قبلی است

تاکتیک‌های تاب آوری در مرحله بازیابی می‌تواند شامل بازگشت به کنترل‌های دستی و روی آوردن به انبارهای سخت‌افزاریِ از پیش تعیین‌شده باشد که تداوم عملیات را پس از حملات سایبری و حمایت و محافظت از روزنامه‌نگاران و محققانی که در معرض سوء استفاده های آنلاین وحشتناک هستند، ممکن می‌سازد.

اینها فقط احتمالات هستند – یک استراتژی تاب آوری متعلق به ما است که باید اقدام و دنبال کنیم، و باور داشته باشیم که انجام این اقدامات گامی حیاتی در جهت تقویت امنیت ملّی در عصر دیجیتال است.

محققان: دانیل سیترون و کریستن آیچنسر، انجمن حقوقی دانشگاه شیکاگو (۲۰۲۴).

منبع: وبگاه دانشگاه ویرجینیا

Resilience in a Digital Age